Het is donker, zo donker dat het lijkt alsof ik recht de muil van
een gestrande potvis ben ingelopen. In de
verte nadert een wit lichtje. Ik draai mijn arm onhandig voor mijn lijf om met
het verlichte scherm van mijn smartphone de naderende fietser te waarschuwen. Heel
toepasselijk zetten de Veils ‘my guiding light’ in. Niet alleen ben ik onzichtbaar,
mijn gehoor blokkeer ik met een mix van favoriete liedjes. Lampjes heb ik niet,
ik liep toch alleen in de zomer. Dan ging dat prima. Over gebrekkige voorbereiding gesproken. Ik loop door en bedenk me dat een helder doel stimuleert. In mijn geval Rotterdam
42k. De live uitzending van Ajax - AC Milan laat ik vanavond lopen om het zelf
te doen. Het duister neem ik voor lief. Dat deed ik begin dit jaar wel anders. Met bier en chips op de bank wedstrijdje kijken, ook lekker hoor!!
De zondag erop loop ik deels dezelfde route langs de Rotte. Molenwieken lijken het grijze wolkendek aan te raken. Sinds de halve marathon van
Den Haag valt het lopen me zwaar. Ergens heeft de gedachte zich genesteld dat
dit doel een stuk groter is dan ik in mijn eerste enthousiasme realiseerde.
Doelen schuiven als grenzen worden bereikt of buiten bereik lijken. Ze worden
groter of kleiner al naar gelang je voortgang in de praktijk. Mede gevoed door
wat je belangrijk vindt. Maar wat vind je dan belangrijk? Voor mij is een dag pas
waardevol als ik iets heb gedaan. Vermoeiend, want daarmee is niets doen geen
optie. Een mix van vrolijk optimisme en moedeloosheid overvalt
me. Hoeveel meters nog tot Rotterdam42k? Een leuke
vrouw jogt me tegemoet, haar blonde paardestaart swingt ritmisch op haar rug,
een korte hi, een kleine lach. Witte letters schreeuwen vanaf haar zwarte shirt 'No Bounderies No Limits'. Tegelijk speelt Muse ‘feeling good’. Ik lach en voel
de dip verdwijnen. Alle beetjes helpen!
Er komen nog veel donkere kilometers aan, maar je weet waarvoor je het doet. De Rotterdam Marathon. Succes.
BeantwoordenVerwijderenZo is het en als ik dan Theo vandaag door de stromende regen zie lopen dan stimuleert dat mij ook weer. Leuk dat je de blog leest!
Verwijderenstimulerend verhaal Jan, ik krijg gelijk zin om te volgen :o)
BeantwoordenVerwijderenVan harte welkom, daar stimuleer je mij weer mee.
Verwijderen