Twee vrije dagen deze week, niet van het werk overigens want
dat gaat gewoon door, nee twee dagen niet trainen. Dat voelt vreemd, want tot
nu toe sloeg ik maximaal één dag over. Helemaal vrijwillig nam ik die vrije
tijd overigens niet, want aanvankelijk zou ik op vrijdag tien kilometer lopen
en zaterdag boksen. De nacht van donderdag op vrijdag gooide roet in het eten,
ik hoestte mezelf wakker. Met het nachtwaken begon ook het piekeren, want in
januari leidde het gehoest uiteindelijk tot een week griep. Ik baalde extra
omdat ik, zeker na de inspanning en kou van vorig weekend, de hele week angstvallig
verkouden en kuchende collega’s ontliep. Dat viel niet altijd mee, want ik werk
in een kantoortuin met tientallen bureaus in een grote ruimte. Angstvallig twee
blokken afstand houden ten op zichtte van een met bacillen sproeiende collega leidt
tot gefronste wenkbrauwen, maar goed alles om gezond te blijven. Na twee dagen piekeren
en mijn vrouw horendol maken begon het, mede dankzij de bruistabletten, alweer
wat beter te gaan. Voor de zekerheid zoek ik deze zondag vlak voor vertrek voor
de lange duurloop online advies. Op
hardlopen.nl legt een sportarts uit dat er zonder temperatuurverhoging doorgetraind
mag worden en dat het wel verstandig is om wat rustiger te doen. Na vorig
weekend in Domburg valt alles daaronder, dus gewoon gestart voor de
vijfentwintig kilometer met de loopgroep. Uit voorzorg heb ik drie lagen
inclusief thermoshirt en halsdoek aangedaan, wat na twee kilometer al leidt tot
het losgooien van zoveel mogelijk ritsen om de warmte maar te kunnen afstoten. Het
ging goed, en is weer leuk. Er lopen twee maatjes mee die niet voor de marathon
trainen maar wel voor het eerst een 25’er willen afleggen. En dat lukt, kicken.
Thuis gekomen gedragen mijn longen zich weer rustig en pak ik de beste remedie
tegen iedere vorm van gepieker. Lekker hapje eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten